ဒီၾကိဳးထုံးျဖည္ခ်င္လွ်င္ အစ႐ွာရတယ္ ၊ စိတ္ျဖည္မလို႔ အစႏွင္႔အတူ လည္ပတ္ေနပါေတာ႔တယ္။
လွည္႔လည္က်က္စား ၊ စိတ္ေထြမ်ားျပား
ဘယ္ခ်ိန္တမ္းသာ ေလေသာရယ္လို႔
လွမ္းကာေလ ေမးမိေတာ႔
တမ္းသာေျဖ စိတ္႐ွင္ေစာ
လည္ျပန္ၿပီ တစ္ပတ္ကယ္ႏွင္႔
ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ ခ်ိန္ထိုးေတာ႔
ေကာင္းကံမ ေႏွာင္းေသမယ္
ေျပာၾကေပစေတာင္း။
ေကာင္းကံကို ကိုယ္တိုင္ၾကိဳးၾကိဳး
ေႏွာင္းကံက သူ႔ျဖစ္မ်ဳိးမုိ႔
အေၾကာင္းရယ္ဖန္မွျဖင္႔ အက်ဳိးစာကိုးပါလိမ္႔
နင္ပဲေလ စိတ္သူပိုင္ျဖင္႔
ဘာမွာခ်င္ေသးသတုန္း ၊ ေသဆုံးခ်င္တုန္း ... တုန္း ။
Saturday, September 08, 2007
O
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
တကယ္တကယ္... ကိုအိမ္ရဲ႕စာေတြက ခံုခုၿပီး ဖတ္တာေတာင္ မမီႏိုင္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ၀ လံုးကို အစရွာတာကေန.... ဟာဟ... ေတာ္ေတာ္ကို ရွဳပ္သြားၿပီ။ ေသဆံုးခ်င္တုန္း... ဘာမွာခ်င္ခ်င္ေသးသတုန္း ဆိုေတာ့ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္လို႔ ေျဖရွင္းခ်က္ေလး ေပးခဲ့ပါဦးလို႔...
မင္းၾကိဳးအထုံးေတြ အေထြးေတြျဖည္ဖူးလား ၊ စိတ္႐ွဳပ္ေထြးေနဖူးလား။
ကိုယ္စိတ္ကိုေျဖ႐ွင္းႏိုင္ဖို႔ ေကာင္းမႈ၊မေကာင္းမႈကံတရားက ကိုယ္တိုင္ဖန္တီးမႈပဲ။
အေၾကာင္းအက်ဳိးဆိုတာ ျဖစ္ေပၚလာမွာပါ။
ကိုယ္႔အတၱနဲ႔လို႔ မေျပာပါဘူး ။ အဲဒီအတၱကိုယ္တိုင္က ပိုင္ဆိုင္မႈမွမဟုတ္တာ။
ဒါေၾကာင္႔ သြားေတာ႔မယ္ ။ ေသေတာ႔မယ္၊ေသဆုံးေတာ႔မယ္။
မ hninhnin ဘ၀သံသရာမွာ စိတ္အခက္အခဲေတြ ၊ အထုံးဖုထစ္ေလးေတြ ေတြ႔တတ္ပါတယ္။
ျဖည္တယ္ ၊ ႐ွင္းတယ္။
ဟုတ္တယ္။ အခုလို ရွင္းျပလုိက္ေတာ့မွ နားလည္သြားတယ္။ အဲဒီလိုပဲ ပိန္းတဲ့လူဆုိေတာ့ ေရးတဲ့သူကိုေတာင္ အားနာတယ္။ သုိးေလး မီေအာင္ လိုက္ဖတ္ေနပါတယ္။ အထံုးေတြကေလ ကိုယ္တိုင္ပဲ ထံုးလို႔သာ ကိုယ္ေျဖေနရတာပဲမဟုတ္လား။ အထံုးကို သိပ္မ႐ႈပ္ဖို႔ ကိုယ္ပဲ ႀကိဳးစားရမွာေပါ့။ ေနာ္။ ေသေတာ့ မေသခ်င္ေသးဘူး။ ဟဲဟဲ...
Post a Comment