အ၀ါေရာင္ အခြံေလး ႏွင္႔ သံပု႐ုိသီးေလးေတြ
အခ်ဥ္ၾကိဳက္သူက အခ်ဥ္သီး။ အေမာေျပ အေအးေဖ်ာ္ရည္ လုပ္ေသာက္ႏိုင္သည္။ ျပားျပားပါးပါး လွီး အငံေလးႏွင္႔ ေရာစား ေကာင္းျပန္၏ ၊ ငါးျပား၊အေၾကာ္ေတြ ပန္းကန္ အလယ္မွာထားၿပီး ၀ိုင္းပတ္ ျပင္ဆင္ထားလွ်င္ စားေကာင္းေသာ တ႐ုတ္ဟင္းေလး ျဖစ္ျပန္၏။ အခ်ဥ္မစားတတ္သူ တခ်ဳိ႕ သၾကား မ်ားမ်ားေရာ၍ ထုပ္ပိုးပစၥည္း အေကာင္းစား သီးစုံေပါင္းေလး တျဖစ္လည္း စားႏုိင္၏။ အေမတို႔ လက္စြမ္းႏွင္႔ ပုလင္း တခ်ဳိ႕တြင္ ဆားနယ္ကာ သံပုရာခ်ဥ္သိပ္ေလး ျဖစ္ရျပန္သည္။ အခ်ဥ္ဓာတ္သည္ လိုအပ္သည္ ။ အရသာ ခ်ဳိ ၊ ခ်ဥ္ ၊ စပ္ ၊ ဖန္ ၊ ငံ ၊ ခါး ၊ စိမ္႔ ။ သူ႔ အရသာ ႏွင္႔ သူ လိုအပ္ေနၾကသည္။ ၾကိဳက္သည္လည္း ႐ွိ၏။ မစားႏိုင္သူလည္း ပါ၏။ အနံ႕ပင္ ၾကိဳက္သူ ႐ွိျပန္ေသးသည္။ မူးေမာေျပသည္ ဟု ဆိုၾကသည္။ အနံ႔ကိုပင္ စားသုံးသူ အၾကိဳက္ ေနရာမ်ားစြာ ၊ ပစၥည္းမ်ဳိးစုံစြာ ထုတ္လုပ္ေနၾကသည္။ အိမ္သားက ဘာလုပ္မည္နည္း ။ ယခု မီးဖိုးေခ်ာင္တြင္ အသင္႔စားသုံးႏိုင္ေသာ ငပိတုံးေလးမ်ား ႐ွိသည္။ ေျမပဲဆံ က်န္ေသးသည္။ ပုစြန္ေျခာက္ မ႐ွိလွ်င္ ၀ယ္မည္။ ၾကက္သြန္နီက ေအာတိုက္ ၀ယ္ထားသည္။ င႐ုတ္သီး ေစ်းၾကီးတယ္ ၊ အစပ္လည္း မစားခ်င္။ ဆီ႐ွိသည္။ ဆားထုပ္ မေန႔ကမွ အသစ္စက္စက္။ ဟင္းခ်ဳိမႈန္႔ဘူး အလတ္ဘူးတစ္ဘူး ေတြ႔ထားတယ္ ။ အားလုံးက အဆင္သင္႔ ။ ဒီေတာ႔ ဘာလုပ္မည္နည္း ။ သုပ္ စား ပါ သည္ ။
အိမ္သား ။ စလွီးတာ ထိပ္ ႏွစ္ဖက္ကို လွီးခ်လိုက္ ။ ေလး ၊ ငါး စိပ္ အခြံေပၚမွာ အရာေပးထားတယ္ ။ လက္ႏွင္႔ ဖယ္ခြာလိုက္႐ုံ အလြယ္ေပါ႔ ။ အခြံခြာၿပီး အလုံးလိုက္ေလး ထားလိုက္တယ္။ ေအာ္ ကူသူမဲ႔ ဘ၀။ ၾကက္သြန္နီ ပါးပါးလွီး ။ သံပု႐ုိ တစ္လုံးကို ၾကက္သြန္ အၾကီးဆိုဒ္ တစ္လုံးခြဲ ။ၾကိဳက္တတ္ရင္ ႏွစ္လုံး ထည္႔တယ္ ။ လွီးၿပီးသား ၾကက္သြန္ ေရစိမ္ထားလိုက္တယ္ ။ ဆီအိုးက ပူေနၿပီ ။ ေျမပဲဆံ လက္တစ္ဆုပ္ေလာက္ ထည္႔ ။ ေျမပဲဆံ ေက်ာ္ေလ႔႐ွိတယ္။ ဆီပူ ႏွင္႔ ေျမပဲထိတာနဲဲ႔ ေမႊတယ္။ အနံထြက္ ၊ အေရာင္ အေျပာင္း အျမန္ခ် ၊ ပန္းကန္ျပားတစ္ခ်ပ္ မွာ ဆီစစ္ထည္႔ ။ ဆား နည္းနည္း ျဖဴးထားလိုက္တယ္ ။ အက်က္လြန္ၿပီး တူးနံ႔ေလး ပါရင္ အနံ႔ေလး ပ်က္သြားမယ္ ။ အခြံခြာ ထားတဲ႔ အလုံးေလးကို အေစ႔ေလးေတြ ဖယ္ ၊ ေဘးဘယ္ညာ အစိပ္ေသးေလးေတြ စိပ္တယ္။ သုပ္စားမယ္႔ ပန္းကန္ယူ ထည္႔ ။ ၿပီးေတာ႔ ေရစိမ္ၾကက္သြန္ပါးကို ထည္႔။ ငပိေလး လက္ဖက္ရည္ဇြန္းေသး တစ္ဇြန္းေလာက္ ထည္႔တယ္။ ပုစြန္ေျခာက္ ထမင္းစားဇြန္း တစ္ဇြန္း ခပ္တယ္။ ေထာင္းလို႔ ရသလို ေထာင္းထည္႔တယ္ ။ ဘယ္လို ေထာင္းလဲ ။ စတီးခြက္ၾကီးၾကီးမွာ သစ္သား က်ည္ေပြ႕ႏွင္႔ ေထာင္းတယ္။ မႈန္႔တာလည္းမႈန္႔ ပုစြန္ေျခာက္ ေၾကတယ္ဆို႐ုံေလးက ေၾကေပါ႔ ။ လာထား ေနာက္တစ္ဆုံ။ ေျမပဲဆံ ညက္တာလည္း ႐ွိတယ္။ ေက်ာ္ၿပီးစ ေမႊးပူေလး ။ ေလးစိပ္ကြဲလည္း ပါေသးတယ္ ။ ဆီေလးဆမ္း ။ ဆားက လက္ဖက္ရည္ဇြန္း တစ္ဇြန္း ။ မငံဘူး ။ စိတ္သာခ် ။ ၿပီးမွ ပါးၾကိမ္းမယ္ ။ ဟင္းခ်ဳိမႈန္႔က ဇြန္းတစ္၀က္ ။ ကိုသားစိုး ၊ ဒီေဂ် ေဂ်း၊ ႐ြာစားစိန္လွေငြ အဆင္႔သင္႔ ။ အာယူ ရယ္ ဒီ ။ ရီမစ္ ။ ေရာသေမႊ ။ ဇြန္းနဲ႔ေမႊရင္ လက္ကို ငပိန႔ံ မစြဲဘူး ။ လက္နဲ႔ေမႊရင္ ပိုၿပီး အရသာ ေပၚလြင္တယ္ ။ လက္ေတာ႔ ေဆး ေပေရာ႔ပဲ ။ လက္ေတြ႔ ေရာစပ္ ။ သမေအာင္ ေရာစပ္။ မွ်ေအာင္ ေရာ စပ္ ။ *ေအာ္ လက္လႈပ္မွ ပါးစပ္လႈပ္တဲ႔ ဘ၀ ပါလားေနာ္* ။
http://www.hort.purdue.edu/ext/senior/fruits/lemon1.htm
မွတ္ခ်က္ ။ ငံျပာရည္ျဖင္႔ သုပ္စားႏိုင္သည္။ အနံ႔ေတာ႔ နည္းနည္းစြဲသည္။
